Jak dobrze...

Jak dobrze mieć babcię...

Pierwsze dwie lalki kupiłam oczywiście w lumpuksie. Były bardzo brudne. Potargane. W podartych ciuchach.. Długo chodziłam z nimi po sali i myślałam; - Kupić nie kupić..?. Potem, wieczorem napisałam taki tekst.

W sklepie

Mówi laleczka do stojącej obok laleczki.

- Smutno mi. Mam już tego stania dosyć. Denerwuje mnie jak mnie oglądają i mówią:

• Zobacz jaka śliczna ! Co to znaczy śliczna ?. No powiedz coś wreszcie! – mówi do laleczki.
• Co mam mówić ? - wzdycha tamta. Podobno jestem chłopcem. Tak mnie dziwacznie ubrali. Jestem głupkowato ostrzyżony. Mam dziwną gębę. A zresztą, szkoda gadać.
• Skąd wiesz? - pyta pierwsza.
• Wiem. Widziałem się w lustrze.
• W lustrze? A...a co to jest lustro? - pyta zdziwiona.
• To ty ...ty nie wiesz co to jest lustro? Zresztą...może dobrze że nie wiesz.
• Tak myślisz? - mówi zamyślona laleczka
• Tak myślę.
• No to mnie trochę pocieszyłeś. Ale teraz boje się żeby nas osobno nie kupili. Jesteś
  taki mądry. Widziałeś się w lustrze i na pewno tak jak ja nie jesteś wypchany pakułami.
• Jestem! - denerwuje się laleczka niby chłopiec.
• A teraz cicho! Bo jeszcze inne laleczki i misiaczki usłyszą i dopiero będą jaja!